Όταν συζητούσαμε με τον έτερο υπεύθυνο (της Ομάδας Υποστήριξης ΑμεΑ “reALhabilitation team”) κ. Τσαλαβούτα Ιωάννη-Υδροθεραπευτή για το πως μπορούμε να οργανώσουμε μια μεικτή ΟΜΑΔΑ ανθρώπων με και χωρίς αναπηρίες, στο πλαίσιο της προέκτασης των προγραμμάτων αποκατάστασης που ακολουθούμε και το πως θα μπορούσαμε να συνεργαστούμε με ειδικότητες που έχουν λόγο στην αποκατάσταση, πραγματικά δεν περιμέναμε να ζήσουμε αυτή την εμπειρία!
Έχουμε λάβει μέρος σε διάφορες διοργανώσεις είτε ως συμμετέχοντες-είτε ως υποστηρικτές αλλά η εμπειρία του 4ου Διεθνή Νυχτερινού Ημιμαραθωνίου στο αγώνισμα των 5 χλμ δεν συγκρίνετε!
Ας πιάσουμε τα πράγματα όμως από την αρχή…
Το αγώνισμα των 5χλμ, θα ξεκινούσε στις 21:15.
Εμείς έπρεπε να ήμασταν στο Δημαρχείο Θεσαλονίκης όπου ήταν και το σημείο συνάντησης πολύ νωρίτερα διότι είχαμε το υλικό υποστήριξης της ΟΜΑΔΑΣ.
Φτάσαμε λοιπόν γύρω στις 18:30 μέσα από πολύ βροχή που δεν έλεγε να σταματήσει εως και τις 20:30 περίπου.
Τα τηλέφωνα και των δυο μας είχαν σπάσει στην κυριολεξία από απογοητευμένους συμμετέχοντες που λόγω των καιρικών φαινομένων ήταν σε δίλημμα..”Να κατέβω ή Όχι;”
Δεν σας κρύβω πως ήμουν κάθετος…”Εγώ αν ήμουν στην θέση σας, δεν θα κατέβαινα!” τους έλεγα και πραγματικά το πίστευα!
Την ίδια στιγμή ένας φίλος με αναπηρία που τηλεφωνεί και με ενημερώνει πως το ταξί δεν είχε πρόσβαση και τον άφησε στην περιοχή της Πλατείας Δημοκρατίας και ότι έρχεται με τα πόδια με πατερίτσα!
Μια οικογένεια με ένα παιδάκι, έφτασε στην ΧΑΝΘ και έρχεται με τα πόδια εν μέσω βροχής!
Δυο οικογένειες που έχουν παιδιά με αναπηρίες και είναι χρήστες τροχήλατης καρέκλας έφταναν από το πουθενά…
Η φίλη μου με την τροχήλατη και τη μητέρα της, έτρεχαν να μας προλάβουν,πριν ξεκινήσουμε….!
Αλήθεια γιατί;
Τι ώθησε τους γονείς αυτούς να φέρουν τα παιδιά τους ώστε να συμμετέχουν στην διοργάνωση:
Γιατί δεν κάθησαν στο στεγνό και ζεστό σπιτάκι τους να παρακολουθήσουν τον αγώνα από την τηλεόραση περιμένοντας πιθανόν να μας δουν;
Ξέρετε στην ζωή τους βρέχει κάθε μέρα και ας έχει για κάποιος ήλιο…για έμας έβρεξε μονάχα μια στιγμή…!
Εγώ τα παιδιά μου τα κράτησα στο σπίτι και δεν ντρέπομαι να το πω!
Απολαύστε τους!
ΥΓ. Ευχαριστούμε τους εθελοντές μας, χωρίς αυτούς δεν θα τα καταφέρναμε:
Μαριάννα Πραβητιανού, Μπεσίρης Θεόδωρος, Φανή Βαρυτημίδου, Κλειώ Βασσιλοπούλου,Έλενα Φωτιάδου, Μαρίνος Ανδρέας.
Ευχαριστούμε για την υποστήριξη τους: Τον Αντώνη Σαπουντζόγλου, το Κέντρο ΑμεΑ “Αρμονία” και την Κική Λέντζιου – Ψυχολόγο και τον κ.Στοϊκο Μιχάλη “Πρόσβαση Ορθοπαιδικά Λαγκαδά” για την χορηγεία του στον ιματισμό της ομάδας.
Με εκτίμηση,
Γκέλσης Ιωάννης – Φυσικοθεραπευτής
Υπεύθυνος Ομάδας Αποκατάστασης “reALhabilitation team – Υπηρεσίες Αποκατάστασης
για περισσότερες φωτογραφίες δείτε εδώ
