“Για να μπορέσουμε να μιλήσουμε για την γυναίκα θα πρέπει κατ’ αρχήν να προσπαθήσουμε να αφουγκραστούμε τα βήματά της, να ανιχνεύσουμε το περίγραμμά της, να αισθανθούμε τις αγωνίες της,και θα διαπιστώσουμε ότι ουσιαστική ισότητα,ατομική,οικογενειακή,επαγγελματική, δημόσια ζωή,ηθική και κοινωνική απελευθέρωση, μόλις τις τελευταίες δεκαετίες άρχισε να πραγματοποιείται,όταν η γυναίκα πέρα από τις όποιες δυσκολίες, είχε ν’ αντιμετωπίσει και κοινωνικούς φραγμούς. Χρειάστηκε λοιπόν ν’ απαλλαγεί η ανθρωπότητα από δεισιδαιμονίες, προκαταλήψεις και να ωριμάσει πνευματικά, ώστε να δεχτεί την ισοτιμία της γυναίκας, αφού προηγούμενα την είχε καταξιώσει συνειδησιακά. Γι αυτό και κοινωνίες που στηρίζονται στην ισομερή μεταχείριση των δύο φύλων και παρέχουν ίσες ευκαιρίες διάκρισης στη γυναίκα δημιουργούν τις προοπτικές για μια ανθρωπότητα πραγματικά ελεύθερη, πραγματικά ανθρώπινη.“