[ad_1]
Η Οικογένεια υπήρξε ανέκαθεν ο σημαντικότερος παράγοντας συμβίωσης μέσα σε μια κοινωνία, καθώς και φορέας αξιών, μέσω της οποίας οι αξίες, τα ήθη και τα έθιμα μεταλαμπαδεύονται προς τις νεώτερες γενιές. Πολλοί την χαρακτηρίζουν απλούστερα και ως το πιο βασικό κοινωνικό κύτταρο. Άλλοι επίσης, ως τον μικρότερο αντικατοπτρισμό της κοινωνίας, στην οποία είναι μέλος. Αναμφίβολα όμως για όλους, φυσικά όταν αυτή λειτουργεί ορθά με βάση τους κανόνες της κοινής ηθικής-λογικής, αποτελεί το βασικότερο και το πρώτο σχολείο για το παιδί.
του Κλεόβουλου Χατζηβασιλείου
Ήδη από πολύ μικρή ηλικία, το παιδί αποκτά ως πρότυπα τους γονείς του. Αυτό σημαίνει ότι οι γονείς μέσω της συμπεριφοράς τους, επηρεάζουν κατά έναν μεγάλο βαθμό τη διαμόρφωση της προσωπικότητας του παιδιού τους. Έτσι οι γονείς αποτελούν έναν σημαντικό παράγοντα μίμησης. Εξάλλου οι περισσότεροι από εμάς όταν ήμασταν μικροί θεωρούσαμε τις μαμάδες και τους μπαμπάδες μας, ως απόλυτους γνώστες της αλήθειας. Εξίσου όμως μεγάλο ρόλο παίζει και η αίσθηση προστασίας την οποίαν προσφέρει η οικογένεια. Το παιδί , λόγω του νεαρού της ηλικίας του, έχει την ανάγκη να αισθάνεται την ασφάλεια από το προσωπικό του περίγυρο, η οποία θα του δώσει την ελευθερία να αναπτύξει ανενόχλητα την προσωπικότητα του, μέσω των συνηθειών και των ακουσμάτων του. Παράλληλα, το παιδί μέσω της συμβίωσης σε μια οικογένεια, αποκτά κάποιες ηθικές και κοινωνικές αρετές, οι οποίες αποκτώνται από την αγωγή που θα μεταδώσουν στο παιδί οι γονείς του, καταστώντας το με αυτό τον τρόπο ικανό, να αντιληφθεί τη σπουδαιότητα, αλλά και τον σεβασμό των βασικών αρχών όπως αυτές οι πολύ σημαντικές για όλους μας, της δικαιοσύνης και της ομαδικής συμπεριφοράς.
Παρόλα αυτά όμως, η οικογένεια και ο ρόλος που αποκτά, προσαρμόζεται αναλόγως με τις συνθήκες οι οποίες επικρατούν. Στις μέρες μας παρατηρείται μια διαφοροποίηση σε σχέση με παλαιότερα, κυρίως λόγω της παιδείας της οποίας έχουμε λάβει τα τελευταία χρόνια. Για παράδειγμα, οι μονογονεακές οικογένειες έχουν ενταχθεί- αφομειωθεί κατά ένα μεγάλο ποσοστό στο κοινωνικό σύνολο με επιτυχία, αφήνοντας πίσω έτσι τη ρετσινιά που υπήρχε ως προς αυτές, τους καιρούς των παππούδων μας. Το παράδειγμα λοιπόν αυτό, αποδεικνύει περίτρανα πως ο ρόλος και ο σκοπός της οικογένειας μεταβάλλονται και πως πυρήνας της ίσως αποτελεί περισσότερο η έννοια που αντηχεί στον καθένα, παρά η ιεραρχία καθεαυτή , το τι δηλαδή ονομάζουν τα άτομα ως οικογένεια. Εξάλλου, πιθανά κριτήρια για μια πετυχημένη και πιθανότατα ευτυχισμένη οικογένεια, αποτελούν η ευημερία και η ψυχική ομαλότητα του παιδιού. Ας μη ξεχνάμε ότι η οικογένεια αποτελεί ένα κοινωνικό κατασκεύασμα, το οποίο αποδεικνύεται συνεχώς πετυχημένο, επειδή ακριβώς διαμορφώνεται με βάση τις ανάγκες των ατόμων.
[ad_2]
