ΣΟΛΩΝ Ο ΑΘΗΝΑΙΟΣ
(640 – 559 π.Χ.)
Ένας από τους επτά σοφούς της αρχαίας Ελλάδας
του Πάρη Βορεόπουλου
Ήταν σημαντικός Αθηναίος νομοθέτης, φιλόσοφος και ποιητής. Ταξίδεψε στην Αίγυπτο και τη Μ. Ασία. Μελέτησε τους ξένους πολιτισμούς και τους νόμους. Κέρδισε τη γενική αναγνώριση ως νομοθέτης και κοινωνικός μεταρρυθμιστής της πόλης των Αθηναίων, με μεταρρυθμίσεις που προώθησε στη διοικητική και πολιτική ζωή της Αθήνας, καθώς επίσης βοήθησε τα μέγιστα στην εκδημοκράτισή της. Ανήκε σε πλούσια και αριστοκρατική οικογένεια. Υπήρξε ελεγειακός ποιητής. Μέσα από τα ποιήματά του έκανε τη διαπίστωση ότι η κακοδαιμονία της πόλης και οι φιλονικίες οφείλονται στον αγώνα των τάξεων, λόγω του ότι οι Αθηναίοι πολίτες έχαναν την ελευθερία τους εξαιτίας χρεών, και υποσχόταν τη θεραπεία του κακού.
Γι’ αυτό οι Αθηναίοι τον επέλεξαν ως νομοθέτη, για να αποκαταστήσει την ειρήνη μεταξύ των ανθρώπων, με τη μεταβολή των θεσμών. Τα έργα του εκφράζουν τα πολιτικά του φρονήματα, τη φιλοπατρία του, τη φιλοσοφία του και την αγάπη του για τη δικαιοσύνη. Ο Σόλωνας κατάφερε με τους νόμους του να λύσει τα προβλήματα της πόλης, να ανακουφίσει τους αδικημένους και να οδηγήσει την Αθήνα στη δημοκρατία. Κατά τη διάρκεια των δέκα χρόνων της απουσίας του από την Αθήνα, επισκέφτηκε, μεταξύ άλλων, και το βασιλιά των Σάρδεων Κροίσο, ο οποίος τον ρώτησε αν γνώριζε κανέναν άνθρωπο πιο ευτυχισμένο από αυτόν. Ο Σόλων τον συμβούλεψε με το γνωστό: «Μηδένα πρὸ τοῦ τέλους μακάριζε» (Κανένα να μην καλοτυχίζεις πριν να δεις το τέλος της ζωής του).
Όταν ξαναγύρισε στην Αθήνα, τη βρήκε σε πολύ καλή κατάσταση χάρη στα δικά του νομοθετικά μέτρα και πέθανε ευτυχισμένος σε βαθιά γεράματα. Του οφείλεται επίσης και η ρήση: «Γηράσκων δ᾿ αἰεὶ πολλὰ διδασκόμενος» (Γηράσκω και συνεχώς πάντοτε πολλά μαθαίνοντας).
