Εθνικό Πάρκο Δέλτα Αξιού: Καταφύγιο… εγκληματιών περιβάλλοντος (φωτο+vid)

Εθνικό Πάρκο Δέλτα Αξιού: Καταφύγιο… εγκληματιών περιβάλλοντος (φωτο+vid)

Εικόνες που προκαλούν απογοήτευση: δεκάδες άδεια δοχεία φυτοφαρμάκων σκορπισμένα σε ορυζώνες στην περιοχή της Χαλάστρας, στη δυτική Θεσσαλονίκη, εντός του Εθνικού Πάρκου Δέλτα Αξιού-Λουδία-Αλιάκμονα. Το επιτόπιο ρεπορτάζ της Greenagenda.gr καταδεικνύει την εγκληματική αδιαφορία ορισμένων αγροτών και την παντελή έλλειψη περιβαλλοντικής συνείδησης για τις επιπτώσεις της ανεξέλεγκτης απόρριψης επικίνδυνων αποβλήτων -και όχι μόνο- σε καλλιεργήσιμες εκτάσεις, τόσο για το περιβάλλον όσο και για τη δημόσια υγεία.

Μέλος της περιβαλλοντικής ομάδας «Εχεδώρου Φύσις» υπέδειξε στη Greenagenda.gr πολλά από τα σημεία όπου υπάρχουν πεταμένα αυτά τα επικίνδυνα δοχεία, μερικά από τα οποία, μάλιστα, είναι κρυμμένα μέσα στους καλαμιώνες! Ωστόσο, εξαιτίας των ανέμων, πολλές από τις συσκευασίες αυτές μετακινούνται σε εκτάσεις καλλιεργειών ή σε αρδευτικά κανάλια, με αποτέλεσμα να… ταξιδεύουν μέχρι το Δέλτα Αξιού και τον Θερμαϊκό Κόλπο.

Το πρόβλημα της ορθής διαχείρισης των κενών πλαστικών φιαλών φυτοπροστατευτικών προϊόντων είναι υπαρκτό και ιδιαίτερα επικίνδυνο για τη δημόσια υγεία.

Μάλιστα, ορισμένοι αγρότες επιλέγουν και την καύση τους με την αιτιολογία ότι δεν γίνονται αποδεκτά από εταιρείες ανακύκλωσης. «Οι εταιρείες ανακύκλωσης δεν τα δέχονται και δυστυχώς πολλές φορές εμείς αναγκαζόμαστε να τα κάψουμε, αυτό το λιγότερο κακό στο περιβάλλον, καθώς σε διαφορετική περίπτωση θα κατέληγαν με τον δυνατό αέρα μέσα στον Θερμαϊκό», υποστηρίζει στη Greenagenda.gr ο Χρήστος Γκατζάρας, πρόεδρος του Α’ Αγροτικού Συνεταιρισμού Ορυζοπαραγωγών Χαλάστρας.

Όπως λέει ο ίδιος στη Greenagenda.gr, «παλαιοτέρα στον κάμπο τοποθετήθηκαν ορισμένοι κάδοι αλλά δυστυχώς κλάπηκαν. Παρ’ όλα αυτά το πρόβλημα υπάρχει, δεν μπορούμε να το αρνηθούμε και βέβαια η εικόνα δεν μας αρέσει».

Ο κ. Γκατζάρας τονίζει ότι γίνονται ενέργειες ώστε να βελτιωθεί η κατάσταση και υποστηρίζει ότι η εικόνα είναι καλύτερη από αυτήν των προηγούμενων ετών διότι, όπως λέει, οι νέοι αγρότες είναι περισσότερο ευαισθητοποιημένοι με τα περιβαλλοντικά ζητήματα.

Από την πλευρά του, ο Θεοφάνης Αλμπάνης, αντιδήμαρχος Τοπικής Οικονομίας και Αγροτικής Ανάπτυξης του δήμου Δέλτα, παραδέχθηκε ότι το πρόβλημα υφίσταται εδώ και πάρα πολλά χρόνια. «Πιστεύω ότι θα πρέπει όλοι μαζί, και οι εταιρείες φυτοφαρμάκων, να αναλάβουμε από κοινού τη πρωτοβουλία συλλογής τους και διαχείρισής τους με τη χωροθέτηση κεντρικών σημείων όπου οι αγρότες θα συγκεντρώνουν τα συγκεκριμένα επικίνδυνα απόβλητα. Οι συσκευασίες θα επιστρέφουν στις εταιρείες για την επαναχρησιμοποίησή τους. Εμείς σκεφτόμαστε να κάνουμε μια δράση της ορθής διαχείρισής τους. Όμως, το να λύσεις το πρόβλημα σε έναν δήμο τμηματικά δεν θα λύσει το πρόβλημα που υπάρχει και σε άλλους».

«Καταφύγιο» καύσης καλωδίων με τοξικές επιπτώσεις

Στην αυτοψία της Greenagenda.gr στην ίδια περιοχή, εντός καλλιεργήσιμων εκτάσεων, διαπιστώθηκε ότι υπάρχει και σημείο το οποίο ασυνείδητοι θεωρούν «ασφαλές» για να προχωρούν σε παράνομες καύσεις ηλεκτρικών συσκευών και καλωδίων με στόχο να αφαιρέσουν και να μεταπωλήσουν τα χρήσιμα υλικά που θα προκύψουν, όπως χαλκός. Βέβαια, πρόκειται για μια γνωστή αντιπεριβαλλοντική πρακτική που προκαλεί μεγάλη επιβάρυνση στο οικοσύστημα -πολλώ δε μάλλον το προστατευόμενο, όπως της περιοχής- λόγω των καρκινογόνων, τοξικών ουσιών που εκλύονται στην ατμόσφαιρα από την καύση.

Στο συγκεκριμένο σημείο, δίπλα σε ορυζώνες, είναι κάτι παραπάνω από εμφανής η επιβάρυνση και μόλυνση του εδάφους, ενώ και η οσμή είναι ιδιαίτερα έντονη.

Ορυζώνες το 1/3 του Εθνικού Πάρκου – Γιατί είναι σημαντικοί για την πανίδα

Περίπου 100.000 στρέμματα ορυζώνων εκτείνονται εντός του Εθνικού Πάρκου Δέλτα Αξιού-Λουδία-Αλιάκμονα, καταλαμβάνοντας έτσι σχεδόν το ένα τρίτο της έκτασής του. Η ορυζοκαλλιέργεια ξεκίνησε πειραματικά στην περιοχή της Χαλάστρας το 1949. Σήμερα, στην πεδιάδα της Θεσσαλονίκης παράγεται περίπου το 70% του ελληνικού ρυζιού, γεγονός με ιδιαίτερη σημασία για την τοπική και εθνική οικονομία.

Οι ορυζώνες είναι πολύ σημαντικοί για την πανίδα της περιοχής, αφού λειτουργούν ως τεχνητοί εποχιακοί υγρότοποι, «συμπληρώνοντας» το φυσικό οικοσύστημα. Τον μήνα Μάιο, στην αιχμή της αναπαραγωγικής περιόδου των πουλιών, τα ρυζοχώραφα πλημμυρίζουν με νερό για να υποδεχτούν τους σπόρους του ρυζιού.

Η συνέχιση της ορυζοκαλλιέργειας, εντός της προστατευόμενης περιοχής, όχι μόνο επιτρέπεται, αλλά αποτελεί προϋπόθεση για την ισορροπημένη λειτουργία του οικοσυστήματος. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι, βέβαια, και η εφαρμογή φιλοπεριβαλλοντικών μεθόδων παραγωγής, καθώς και η ορθολογική χρήση των φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων, που, όπως προκύπτει, κάθε άλλο παρά εφαρμόζεται…

Νίκος Αβουκάτος 
vendo

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.