Το Τσάμπασι είναι ένας ορεινός οικισμός που αποτελούσε καλοκαιρινό θέρετρο των αστών κατοίκων των Κοτυώρων, ενώ στην περιοχή διατηρούσαν σπίτια αλλά και στάνες αρκετοί βοσκοί των χωριών της περιοχής, μια που τα λιβάδια του Τσάμπασι είναι από τα πιο ξακουστά του Πόντου. Ο οικισμός βρίσκεται σε υψόμετρο 1.850 μ. και απέχει από τα Κοτύωρα 61 χλμ.

Σε πολλούς από εμάς το Τσάμπασι έγινε γνωστό μέσα από ένα παραδοσιακό τραγούδι που γράφτηκε για την πυρκαγιά που κατέκαψε σπίτια και καλύβες τον Σεπτέμβριο του 1913.

Όπως γράφει το 1943 ο Ξένος Ξενίτας (Ξενοφών Άκογλου – εκ των δημιουργών του τραγουδιού όπως το ξέρουμε σήμερα):

«Ολάκερος σκοπός, μελωδικός και όμορφος γένηκε και ανταποκρινότανε μόνο σε ένα δίστιχο, το πρώτο, με την πυρκαϊά του Τσάμπαση, του 1913. Ο τραγουδιστής μόλις το τελείωνε μοιραία συνέχιζε με άλλα δίστιχα, που δεν είχανε καμία σχέση με την πυρκαϊά. Την έλλειψη αυτή πήρε να την συμπληρώσει πρώτος ο Χαράλαμπος Χ. Λεμονόπουλος με τα άλλα τέσσερα δίστιχα, και ο Ξένος Ξενίτας με τα υπόλοιπα» (περιοδικό Χρονικά του Πόντου, Οκτώβρης 1943, τχ 2, σ. 52).

Το ερμήνευσε με μοναδικό τρόπο ο Στέλιος Καζαντζίδης, που ο πατέρας του ήταν από την ευρύτερη περιοχή.