Συνιστά εγκληματική πράξη η επιβολή του υποχρεωτικού εμβολιασμού;

Συνιστά εγκληματική πράξη η επιβολή του υποχρεωτικού εμβολιασμού;

Νομικός προβληματισμός μεμονωμένου ιδιώτη δεν εντάσσεται στην γνωμοδοτική αρμοδιότητα της Εισαγγελίας του ανωτάτου δικαστηρίου, όμοια δε με το τιθέμενο νομικά ζητήματα έχουν κριθεί από το ΣτΕ και το ΕΔΔΑ

Το ερώτημα, το οποίο τέθηκε ενώπιον της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου από δικηγόρο Αθηνών, αφορά στον υποχρεωτικό εμβολιασμό και, ειδικότερα, αν η επιβολή του υποχρεωτικού εμβολιασμού και της υποχρεωτικής επίδειξης πιστοποιητικού εμβολιασμού συνιστά εγκληματική πράξη (παράνομη βία, σωματική βλάβη, απειλή, κατά περίπτωση και ενίοτε κατά συρροή) κατά αντικειμενική υπόσταση, ανεξαρτήτως της υποκειμενικής (ΓνωμΕισΑΠ 20/2021).

Η Αρχή επεσήμανε πως ο περιορισμός του εύρους της γνωμοδοτικής της αρμοδιότητας, όπως ρυθμίζεται στη διάταξη του άρ. 25 παρ. 2 του Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων και Κατάστασης Δικαστικών Λειτουργών, συνδυάζεται με την παραδοχή ότι το αντικείμενο της γνωμοδότησης πρέπει να αφορά ευρύτατες κατηγορίες προσώπων, να πρόκειται δηλαδή περί νομικού ζητήματος που παρουσιάζει γενικότερο ενδιαφέρον.

Δεν υφίσταται αρμοδιότητα επί υποβολής μεμονωμένων ερωτημάτων ιδιωτών, έστω και αν αυτοί είναι επαγγελματίες νομικοί, αναφορικά με νομικά ζητήματα που αντιμετωπίζουν κατά την καθημερινή επαφή τους με δημόσιες υπηρεσίες ή κατά την ενάσκηση του λειτουργήματός τους.

Συνεπώς, εν προκειμένω, δεν είναι επιτρεπτή η γνωμοδότηση επί του εν λόγω νομικού ζητήματος αφενός επειδή τίθεται από μεμονωμένο ιδιώτη και αφορά νομικό προβληματισμό του τελευταίου, αφετέρου επειδή για το εν λόγω ερώτημα αποκλειστικά αρμόδιες να αποφανθούν είναι οι εισαγγελικές και δικαστικές αρχές που θα επιληφθούν επί τη βάσει συγκεκριμένων κατά τα πραγματικά περιστατικά και στοιχεία συμπεριφορών, επ’ αφορμή υποβολής μήνυσης, έγκλησης κλπ.

Περαιτέρω, επεσήμανε πως το Συμβούλιο της Επικρατείας, επιλαμβανόμενο σχετικών με το τιθέμενο ζητημάτων, έχει δεχθεί πως ο εμβολιασμός, ως απαραίτητο μέτρο για την πρόληψη της διάδοσης και την καταπολέμηση μεταδοτικών ασθενειών, που συνιστούν σοβαρό κίνδυνο για τη δημόσια υγεία, είναι συνταγματικώς ανεκτή πράξη χάριν του δημοσίου συμφέροντος.

Σε ευρωπαϊκό δε επίπεδο, το ΕΔΔΑ, επί εξέτασης υπόθεσης υποχρεωτικού εμβολιασμού, έκρινε ότι δεν υπήρξε παραβίαση του δικαιώματος σεβασμού της ιδιωτικής ζωής (άρθρο 8 της Ευρωπαικής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου), αφού δεν αποκλείει παρεμβάσει οι οποίες συνάδουν με τις πρόνοιές του, όπως λ.χ. η προστασία της δημόσιας υγείας.

Δείτε αναλυτικά τη γνωμοδότηση εδώ.

vendo

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.