Έφεσος: Το Αρχαιότερο Ελληνικό Κέντρο της Μικράς Ασίας με το Θέατρο-Κολοσσό, γράφει ο *Πάρης Βορεόπουλος
Η Έφεσος ήταν μία από τις σημαντικότερες ιωνικές πόλεις της Μικράς Ασίας, σχεδόν στα παράλια του Αιγαίου. Οφείλει την ακμή της στο ότι βρισκόταν πάντα σε στενή σχέση με τις χώρες της Ανατολής. Γύρω στον 8ο π.Χ. αιώνα, η Έφεσος έγινε το οικονομικό κέντρο της Μικράς Ασίας. Ο σημερινός αρχαιολογικός της χώρος, κατάλοιπο της ξακουστής αρχαίας πόλης που πολλοί αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι είναι η αρχαιότερη ελληνική πόλη στην Μεσόγειο, απέχει μόλις 3 χιλιόμετρα από τη Σμύρνη.
Η γονιμότητα της πεδιάδας της Εφέσου καθώς και η θέση της πόλης τής Θαλασσοθέας σε κομβικό σημείο της φυσικής οδού επικοινωνίας της θάλασσας του Αιγαίου με την Μικρασιατική ενδοχώρα συνέβαλαν κατά μέγιστο λόγο στην ακμή της πόλης. Φημίζεται για τη Βιβλιοθήκη, το Αρτεμίσιο, και το Θέατρο το οποίο αποτελεί το καλύτερα σωζόμενο αρχαίο κτίσμα, είναι το μεγαλύτερο θέατρο της Μικράς Ασίας και ταυτόχρονα ένα από τα μεγαλύτερα θέατρα του αρχαίου κόσμου, με χωρητικότητα 25.000 περίπου θεατών.
Η αρχική κατασκευή του θεάτρου της Εφέσου τοποθετείται πιθανόν μετά το 133 π.Χ. Το ελληνιστικό θέατρο διέθετε κοίλον και ορχήστρα σε σχήμα πετάλου με διάμετρο 24,66 μ. Στους Αυτοκρατορικούς χρόνους, πιο συγκεκριμένα κατά τον 1ο αι. μ.Χ. έγινε ριζική ανακαίνιση του θεατρικού οικοδομήματος σύμφωνα με το ρωμαϊκό τύπο. Στις εγκαταστάσεις του φιλοξενούνταν θεατρικά και καλλιτεχνικά δρώμενα, πολιτικές συγκεντρώσεις, λατρευτικές εορταστικές τελετές, μουσικοί και αθλητικοί αγώνες.
*ΠΑΡΗΣ ΒΟΡΕΟΠΟΥΛΟΣ
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Φοίτησε στο Κολλέγιο De La Salle. Σπούδασε Γαλλική Φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Παράλληλα με τις πανεπιστημιακές του σπουδές, παρακολούθησε μαθήματα θεάτρου στη δραματική σχολή Κυριαζή Χαρατσάρη. Είναι κάτοχος του πτυχίου ΣΕΛΜΕ με χαρακτηρισμό επίδοσης Άριστα και του Πιστοποιητικού Δεξιοτήτων και Γνώσεων στις Τεχνολογίες Πληροφορίας και Επικοινωνιών του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, συμμετέχοντας επιτυχώς στις εξετάσεις που πραγματοποιήθηκαν στο Κέντρο Πιστοποίησης Πληροφορικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Υπηρέτησε, επί σειρά ετών, ως καθηγητής και διευθυντής σε σχολεία στη Δημόσια Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.
Ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία και δημοσίευσε έργα για την ποίηση, το θέατρο, την πεζογραφία, το δοκίμιο, τη μετάφραση κ.ά.
Έλαβε τιμητικές διακρίσεις από διάφορους πολιτιστικούς, πνευματικούς και κοινωνικούς φορείς.
Είναι μέλος του Συλλόγου Αποφοίτων της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ. “Φιλόλογος”, της Αμφικτυονίας Ελληνισμού, της Ένωσης Λογοτεχνών Β.Ε. καθώς επίσης και Έφορος Δημοσίων Σχέσεων της Εταιρείας Συγγραφέων Β.Ε.
Με ενδιαφέρον για τη γνωριμία του πολιτισμού άλλων λαών, ταξίδεψε σε διάφορες χώρες της Ευρώπης, της Ασίας και της Αφρικής.
