Κραυγή αγωνίας των Μητροπολιτών της Βόρειας Ελλάδας για τη Μακεδονία
Προ των ευθυνών τους έθεσαν τους πολιτικούς οι Μητροπολίτες της Βόρειας Ελλάδας για το θέμα της Μακεδονίας. Η επιστολή, η οποία κοινοποιήθηκε στον Οικουμενικό Πατριάρχη και στον Αρχιεπίσκοπο αποτελεί κραυγή αγωνίας για το μέλλον.
Οι Ιεράρχες στέκονται στις δηλώσεις του Ζόραν Ζάεφ και αναφέρουν πως υπάρχει συνέχιση των αλυτρωτικών βλέψεων της ΠΓΔΜ ενώ καταγγέλλουν πως οι Πρέσπες είναι «αντίθετες στην ιστορική αλήθεια» για την ιστορία και την ελληνικότητα της Μακεδονίας.
Προς
την Αυτού Θειοτάτην Παναγιότητα Τον Οικουμενικόν Πατριάρχην κ. κ. Βαρθολομαίον,
τον Εξοχώτατον Πρόεδρον της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Προκόπιον Παυλόπουλον,
τον Αξιότιμον Πρόεδρον της Βουλής των Ελλήνων κ. Νικόλαον Βούτσην,
τον Εξοχώτατον Πρόεδρον της Ελληνικής Κυβερνήσεως κ. Αλέξιον Τσίπραν,
τον Μακαριώτατον Αρχιεπίσκοπον Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. κ. Ιερώνυμον,
τους προέδρους των Κομμάτων,
τα μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου
Πριν από ένα σχεδόν χρόνο είχαμε εκφράσει δημόσια αλλά και σε σας προσωπικά τους φόβους μας, τις ανησυχίες μας και τις απόψεις μας σχετικά με την προετοιμαζόμενη τότε συμφωνία μεταξύ της Ελλάδος και του γειτονικού κράτους των Σκοπίων σχετικά με το όνομα, σχετικά με ένα φλέγον θέμα που αφορά την εθνική μας υπόσταση, την ταυτότητα, την ιστορία και τον πολιτισμό
της Μακεδονίας μας, τον οποίο ασύστολα και απροκάλυπτα σφετερίζονταν επί δεκαετίες οι γείτονές μας επιδιώκοντας μάλιστα τη δική μας συναίνεση.
Δηλώσαμε σε όλους τους τόνους και με όλους τους τρόπους ότι δεν έχουμε τίποτε εναντίον της γειτονικής χώρας ούτε της εντάξεώς της στο ΝΑΤΟ ή στην Ευρωπαική Ένωση, αλλά αυτό δεν είναι δυνατόν να γίνει εις βάρος των εθνικών μας συμφερόντων, δεν είναι δυνατόν να γίνει με υποχωρήσεις από τη δική μας πλευρά και αδιαλλαξία από την άλλη.
Εκφράσαμε την ανησυχία μας και τους φόβους μας ως Έλληνες Μακεδόνες, ως Μητροπολίτες που διακονούμε έναν λαό ο οποίος ανησυχεί και αγωνιά για την έκβαση της κρισίμου αυτής υποθέσεως για την πατρίδα μας και τη Μακεδονία μας.
Διατυπώσαμε επιχειρήματα, υψώσαμε τη φωνή μας, κατηγορηθήκαμε γι᾽αυτό, παρότι είχαμε τονίσει πως δεν θέλουμε να αναμιχθούμε σε θέματα εξωτερικής πολιτικής που χειρίζεται η ελληνική κυβέρνηση, αλλά δικαιούμεθα να εκφράζουμε την άποψή μας ως πολίτες αυτής της χώρας για ένα ζήτημα που μας αφορά άμεσα και μας πονά πολύ.
Προειδοποιήσαμε για τις αλυτρωτικές και κακόβουλες διαθέσεις της γειτονικής χώρας έναντι της πατρίδος μας και της Μακεδονίας μας και ζητήσαμε να μην ενδώσουμε ούτε στις απαιτήσεις ούτε στις πιέσεις των γειτόνων και των εταίρων μας και υπογράψουμε μία συμφωνία με την οποία θα παραχωρούσαμε το όνομα της Μακεδονίας ή παράγωγό του, γιατί αυτό θα άνοιγε με την υπογραφή μας την πόρτα του αλυτρωτισμού και του επεκτατισμού στους γείτονές μας, που γαλουχήθηκαν με μία ψεύτικη ιστορία, που έζησαν δεκαετίες με μία κίβδηλη ταυτότητα, που ήθελαν και θέλουν την έξοδο στο Αιγαίο.
Δυστυχώς δεν εισακουσθήκαμε. Δυστυχώς η αδιαλλαξία των γειτόνων μας μας επιβεβαίωσε με τον πιο πανηγυρικό τρόπο. Πριν ακόμη υπογραφεί η συμφωνία των Πρεσπών για την ονομασία της γειτονικής χώρας ως «Βόρεια Μακεδονία» ο πρωθυπουργός της και ο υπουργός εξωτερικών κατήργησε το «Βόρεια», επιβεβαιώνοντας αυτό που από την αρχή λέγαμε ότι όποιος προσδιορισμός και αν συνοδεύει τον όρο Μακεδονία στο όνομα της γειτονικής χώρας αυτό σύντομα θα ξεχασθεί και θα μείνει μόνο το «Μακεδονία». Πολλώ μάλλον που εμείς, υποχωρώντας κατά πρωτοφανή τρόπο, συμφωνήσαμε στο να τους αναγνωρίζεται «Μακεδονική» ταυτότητα/εθνότητα και «Μακεδονική» γλώσσα.
Ποιο είναι το όφελος της Συμφωνίας των Πρεσπών για τη χώρα μας; Να βρίσκεται και πάλι αντιμέτωπη με την αδιαλλαξία του γειτονικού κράτους, το οποίο ενώ ακόμη δεν έχει ολοκληρώσει την κύρωση της Συμφωνίας και η Συμφωνία δεν έχει εγκριθεί από τη Βουλή των Ελλήνων τολμά να επαναλαμβάνει με τον πιο προκλητικό τρόπο τις θέσεις που μέχρι τώρα μας έλεγαν ότι εκπροσωπεί μόνο η εθνικιστική πτέρυγα της Βουλής των Σκοπίων που αντιτίθεται στη Συμφωνία.
Ποιος όμως δεν άκουσε την 1η Δεκεμβρίου τον πρωθυπουργό των Σκοπίων και δεν κατάλαβε ότι η στάση της γειτονικής χώρας έναντι της Ελλάδος όχι μόνο δεν άλλαξε αλλά έγινε ακόμη πιο προκλητική όταν ο πρωθυπουργός της γειτονικής χώρας αναφέρεται σε «Μακεδόνες» που καταπιέζονται στην Ελλάδα και για τους οποίους φροντίζει ο ίδιος με τη Συμφωνία των Πρεσπών και υποστηρίζει ότι «τώρα έχουμε καλύτερες πιθανότητες, τώρα έχουμε ευκαιρίες για τα παιδιά στην Ελλάδα να μάθουν τη μακεδονική γλώσσα, μέχρι τώρα αυτό απαγορευόταν, ήταν ένα θέμα ταμπού. Η μακεδονική γλώσσα ήδη διδάσκεται στη Μακεδονία. Έχουμε μία ευκαιρία να τους βοηθήσουμε αληθινά να απομακρύνουμε τα σύνορα». Πόσο διαφέρουν αυτές οι απόψεις από εκείνες που είχαμε επισημάνει και οι οποίες έκαναν λόγο για δήθεν γενοκτονία των «Μακεδόνων» από την Ελλάδα και για δήθεν «μακεδονική μειονότητα»!
Οι ξεκάθαρες αυτές δηλώσεις του πρωθυπουργού Ζόραν Ζάεφ στη Βουλή της χώρας τους αφήνουν έκθετους όσους υπέγραψαν ή προτίθενται να επικυρώσουν τη Συμφωνία των Πρεσπών και αποδεικνύουν αβάσιμες όλες τις διαβεβαιώσεις τους για μία «καλή συμφωνία».
Γιατί δεν υπήρξε σθεναρή και δυναμική αντίδραση της ηγεσίας της χώρας μας σε αυτές τις δηλώσεις; Γιατί σιωπούμε όταν ο αντιπρόεδρος της Βουλγαρικής κυβερνήσεως Κρασιμίρ Καρακατσάνοφ σε συνέντευξή του στις 9 Δεκεμβρίου προειδοποίησε τα Σκόπια «να σταματήσουν την παραχάραξη της ιστορίας» και δήλωσε ότι «η «Μακεδονία» δεν πρέπει να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ με αυτή τη
νοοτροπία» και απείλησε, να αντιταχθεί, θέτοντας βέτο στην ένταξη της ΠΓΔΜ στην Ευρωπαική ένωση και το ΝΑΤΟ επειδή θεωρεί ότι η κυβέρνηση των Σκοπίων επιχειρεί να εκμεταλλευθεί το θέμα της δήθεν μακεδονικής γλώσσας», προσθέτοντας σε ανάρτηση στο Facebook, ότι «Δεν υπάρχει τέτοια γλώσσα και κανείς δεν μπορεί να την καθιερώσει … Εάν αρνηθούν, δεν θα έχουν την
υποστήριξή μας προς το ΝΑΤΟ και την ΕΕ». Και καταλήγει λέγοντας ότι «Η ιστορία της Μακεδονίας που προβάλλει ο πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ δεν ίσχυε έως το 1944».
Εμείς τι κάναμε για όλα αυτά, τα οποία προκαλεί και ενθαρρύνει η υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών; Το μόνο που κάναμε ήταν να κατηγορούμε άκριτα και άδικα τους μαθητές, τα παιδιά μας που ξεσηκώθηκαν για να υπερασπισθούν την πατρίδα τους και την ιστορία της, ότι υποκινούνται από ακροδεξιά κόμματα και φασιστικές ιδεολογίες που στην συνείδηση όλων μας είναι ασφαλώς καταδικαστέες. Γιατί αλήθεια; Είναι φασιστικό να υπερασπίζεται κανείς την πατρίδα του και τα συμφέροντά της; Όλοι μαζί δεν χειροκροτήσαμε και δεν τιμούμε τους νέους εκείνους που αγωνίστηκαν με την εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973; Τους θεώρησε κανείς υποκινούμενους; Γιατί τώρα να πληγώνουμε την αγνή αγάπη αυτών των παιδιών για την πατρίδα τους σπιλώνοντάς τα με τέτοιους χαρακτηρισμούς;
Δεν είναι όμως μόνο οι πολιτικοί της γειτονικής χώρας, είναι και «οι Μητροπολίτες» της Σχισματικής «Μακεδονικής» Εκκλησίας, που επιδιώκουν την αναγνώριση και την Αυτοκεφαλία και συμμερίζονται τις ίδιες απόψεις. Είναι προφανές από τις δηλώσεις του «μητροπολίτου» Αγαθαγγέλου στις 12 Φεβρουαρίου 2018. «Η Μητέρα του Θεού, η Παναγία Θεοτόκος είναι προστάτης
της δικής μας αγίας μακεδονικής γης! Ο Κύριος Ιησούς Χριστός και ο Απόστολος Παύλος είναι οι στύλοι που δεν θα αφήσουν τίποτε να λείπει από τους δικούς μας μακεδονικούς χώρους!
Θα πρέπει λοιπόν να δώσουμε θάρρος στους αδελφούς μας από τη Μακεδονία του Αιγαίου, στους αδελφούς μας από τη Μακεδονία του Πιρίν, αυτοί δεν έχουν το δικαίωμα να μιλούν εκεί, αυτοί είναι φοβισμένοι.
Εκείνος ο λαός εκεί είναι φοβισμένος, αλλά δεν πρέπει να φοβούνται! Τώρα, στον 21ο αιώνα πρέπει να πούν και αυτοί ότι είναι Μακεδόνες, όχι Έλληνες Μακεδόνες, αλλά Μακεδόνες!»
Είναι προφανείς από τις δηλώσεις της Αρχιεπισκοπικής κληρικολαικής συνελεύσεως της Σχισματικής «Μακεδονικής» Εκκλησίας, η οποία το 1994 επικύρωσε το «Σύνταγμα της Μακεδονικής Ορθοδόξου Εκκλησίας» οι θέσεις τους έναντι της Ελλάδος, όταν αναφερόμενοι στη χώρα τους ομιλούν για το «πρώτο ελεύθερο έδαφος της Μακεδονίας».
Δυστυχώς αυτή είναι η κατάσταση στη γειτονική χώρα και την Εκκλησία της. Δεν έχουν απομακρυνθεί ούτε χιλιοστό από τις θέσεις τους για τη «Μακεδονία του Αιγαίου», για τη «μακεδονική» γλώσσα και τον «μακεδονικό» πολιτισμό, διαφημίζοντας τη δήθεν σλαβική καταγωγή των Ελλήνων Θεσσαλονικέων ισαποστόλων αγίων αυταδέλφων Κυρίλλου και Μεθοδίου, τους οποίους απέστειλε ο άγιος και σοφός πατριάρχης Φώτιος, αλλά και τη δήθεν ίδρυση ανεξαρτήτου «Μακεδονικής» Εκκλησίας από την εποχή του «Μακεδονικού» (Βουλγαρικού) βασιλείου του Σαμουήλ, ούτε έχουν διάθεση να αποστούν από όλες αυτές τις αβάσιμες και ανιστόρητες θέσεις και τις αλυτρωτικές βλέψεις τους, ενώ αντίθετα θα συνεχίζουν να μας πιέζουν για περαιτέρω υποχωρήσεις με την αλλαγή των σχολικών βιβλίων της ιστορίας, για απάλειψη του όρου Μακεδονία από θεσμούς, ιδρύματα, φορείς, προιόντα κλπ. Τελευταίο θλιβερό παράδειγμα η προτεινόμενη αφαίρεση του κεφαλαίου για τον Παύλο Μελά, τον Γερμανό Καραβαγγέλη και τον Μακεδονικό Αγώνα εν γένει από το βιβλίο της Ιστορίας.
Μία επικύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών από τη Βουλή των Ελλήνων, όπως και η αναγνώριση Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Μακεδονίας όχι μόνο δεν θα αποτελέσουν τη βάση για την ειρηνική συμβίωση και συμπόρευση του ελληνικού λαού και του λαού της γειτονικής χώρας, αλλά μόνιμη εστία καλλιέργειας αλυτρωτισμού και εχθρότητος. Γιατί καμία συμφωνία δεν μπορεί να ευδοκιμήσει, εάν δεν βασίζεται στην αλήθεια.
Με βαθειά συναίσθηση της ευθύνης μας ως κληρικών, ως ιεραρχών που διαποιμαίνουμε την ιστορική και αγιοτόκο αυτή περιοχή της πατρίδος μας, τη Μακεδονία, ως συνεχιστές αγίων και μαρτύρων ιεραρχών που αγωνίσθηκαν και θυσιάσθηκαν για τη διατήρηση της ελληνικότητος της Μακεδονίας μας και την απελευθέρωσή της, ως ποιμένων και πνευματικών πατέρων που αφουγκραζόμεθα την αγωνία του λαού μας, απευθύνουμε θερμοτάτη έκκληση προς όλους τους υπευθύνους, έστω και την τελευταία αυτή στιγμή να μην επικυρώσετε τη συμφωνία, να μην θελήσετε να βάλετε την υπογραφή σας σε μία συμφωνία που θα δημιουργήσει δυσμενή ιστορικά τετελεσμένα για την πατρίδα μας και την Εκκλησία μας. Δεν είναι δυνατόν να αναγνωρίσουμε μία Εκκλησία που θα φέρει το όνομα της Μακεδονίας μας και, παρότι αρκετά από τα στελέχη της ευεργετήθηκαν από την Ελλαδική Εκκλησία και το Άγιο Όρος, δηλητηριάζουν τις ψυχές των ανθρώπων παραχαράττοντας την αλήθεια και την ιστορία της Μακεδονίας και της Εκκλησίας μας και αγνοώντας, έστω και αν φαινομενικά δείχνουν να το σέβονται, συστηματικά το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο.
Δεν θέλουμε να πιστεύσουμε ότι ούτε ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, ο οποίος αντέδρασε ήδη στις πρόσφατες δηλώσεις του πρωθυπουργού της γειτονικής χώρας, ούτε ο πρωθυπουργός της χώρας μας θα θελήσουν να επικυρώσουν μία συμφωνία καταστροφική για την πατρίδα μας και τα συμφέροντά της, μία συμφωνία δυναμίτη στα θεμέλια της Ελλάδας αλλά και της ειρήνης στην περιοχή μας, μία συμφωνία που θα τους καταστήσει υπόλογους έναντι της ιστορίας και του ελληνικού λαού.
Δεν μπορούμε να πιστεύσουμε ότι τα μέλη του ελληνικού Κοινοβουλίου και ιδίως οι βουλευτές της Μακεδονίας θα στηρίξουν με τη ψήφο τους μία συμφωνία αντίθετη στην ιστορική αλήθεια για τη Μακεδονία μας και θα αμαυρώσουν το όνομά τους για πάντα.
Δεν διαννοούμεθα καν ότι το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο, το οποίο έχει καταδικάσει ως αίρεση τον εθνοφυλετισμό, θα αναγνωρίσει μία σχισματική Εκκλησία και θα της δώσει την αξία της Αυτοκεφαλίας, όταν οι «μητροπολίτες και οι κληρικοί της» εκπροσωπούν τη χειρότερη μορφή εθνοφυλετισμού και σύντομα θα στραφούν και εναντίον του. Μας ενισχύει η διαβεβαίωση του Παναγιωτάτου μας Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου στη σύναξη των Αρχιερέων στην Κωνσταντινούπολη ότι δεν πρόκειται να αναγνωρίσει Εκκλησία με το όνομα της Μακεδονίας. Προς τούτο αναμένουμε και δία μίαν εισέτι φοράν από την Εκκλησία της Ελλάδος συνοδικώς την συμπαράστασίν της.
Παρακαλούμε θερμώς όλους σας να αναλογισθείτε τις ιστορικές σας ευθύνες και να μην θελήσετε να βρεθείτε ανακόλουθοι απέναντι στον λαό μας και στην ιστορία.
Εμείς δηλώνουμε ότι θα πράξουμε το χρέος μας, υπείκοντες στην αρχιερατική μας συνείδηση και στην ιστορική ευθύνη που όλοι έχουμε και αισθανόμεθα αυτή την κρίσιμη στιγμή, και με την χάρη του Θεού θα συνεχίσουμε να εκφράζουμε μέσα από ένα καθαρά εκκλησιαστικό και πατριωτικό ήθος, την κάθετη αντίθεσή μας σ᾽ ότι αμαυρώνει την ένδοξη ιστορία της Μακεδονίας μας, ενδόξου και μαρτυρικού τμήματος της Πατρίδος μας Ελλάδος, απομειώνει τις θυσίες των ενδόξων πατέρων μας, κληρικών και λαικών, αποσταθεροποιεί την περιοχή μας και ανοίγει την πόρτα σε αλυτρωτισμούς που δημιουργούν συνθήκες πολύ επικίνδυνων κρίσεων στην ευρύτερη περιοχή.19/12/2018
Άπαντες οι εν Μακεδονία διακονούντες Αρχιερείς
† Ο Θεσσαλονίκης Άνθιμος
† Ο Γουμενίσσης, Αξιουπόλεως και Πολυκάστρου Δημήτριος
† Ο Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας Παντελεήμων
† Ο Καστορίας Σεραφείμ
† Ο Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας Θεόκλητος
† Ο Κασσανδρείας Νικόδημος
† Ο Σερρών και Νιγρίτης Θεολόγος
† Ο Σιδηροκάστρου Μακάριος
† Ο Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας Ιωήλ
† Ο Ζιχνών και Νευροκοπίου Ιερόθεος
† Ο Ελευθερουπόλεως Χρυσόστομος
† Ο Σερβίων και Κοζάνης Παύλος
† Ο Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως Βαρνάβας
† Ο Δράμας Παύλος
† Ο Σισανίου και Σιατίστης Παύλος
† Ο Πολυανής και Κιλκισίου Εμμανουήλ
† Ο Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης Ιωάννης
† Ο Ιερισσού, Αγ. Όρους και Αρδαμερίου Θεόκλητος
† Ο Κίτρους και Κατερίνης Γεώργιος
† Ο Γρεβενών Δαυίδ
† Ο Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς Ιουστίνος
† Ο Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου Στέφανος
