Ο 11χρονος Γιώργος ευχήθηκε να αποκτήσει ένα σκυλάκι και το σκυλάκι έφυγε απο το καταφύγιο και ζει μαζί του!
Ο Γιώργος είναι ένα υπέροχο, πανέξυπνο παιδί που η ασθένεια του του έχει στερήσει ένα κομμάτι της παιδικότητάς του. Λαχταρούσε να παίζει ανέμελος και να διασκεδάσει με τους φίλους του. Όταν συνάντησε τις νεράιδες, η ευχή του ήταν κατηγορηματική. Ήθελε να αποκτήσει έναν παντοτινό φίλο που θα διασκεδάζουν μαζί και θα απολαμβάνουν χαρούμενες στιγμές. Και η απόφαση, φυσικά, είχε παρθεί, ήθελε να αποκτήσει ένα σκυλάκι. Η ιδιαιτερότητα της ευχής του, όμως, ήταν αλλού. Ήθελε ο νέος του φίλος να τον διαλέξει ο ίδιος. Η ημέρα της ευχής του δεν άργησε να έρθει και θα λέγαμε ότι εκείνη τη μέρα δεν εκπληρώθηκε μία αλλά δύο ευχές.
Οι νεράιδες ξεκίνησαν νωρίς το πρωί για το καταφύγιο σκυλιών. Ανυπομονούσαν να ετοιμάσουν κάθε λεπτομέρεια, για να υποδεχθούν τον Γιώργο μας. Όταν έφτασαν, ο νέος φίλος του Γιώργου προετοιμαζόταν και εκείνος για τη μεγάλη μέρα. Αφού απόλαυσε το πρωινό του μπάνιο, φόρεσε το περιλαίμιο με το όνομά του και ήταν πλέον έτοιμος. Πανέτοιμος να γνωρίσει τον νέο του παντοτινό φίλο, χοροπηδούσε από χαρά. Σαν να γνώριζε ότι και για εκείνον αυτή η μέρα θα του άλλαζε τη ζωή και θα ήταν πλέον πιο φωτεινή. Γιατί από εδώ και πέρα δεν θα ήταν ποτέ μόνος του!
Ο Γιώργος έφτασε στον τόπο συνάντησης, χωρίς να γνωρίζει ότι η μεγάλη ημέρα είχε φτάσει. Οι κύκλοι χημειοθεραπειών είχαν εξαντλήσει τον οργανισμό του. Παρόλο που δεν χρειάζεται αμαξίδιο, εκείνη την ημέρα ήρθε με ένα, πολύ εξαντλημένος για να περπατήσει από μόνος του. Το μόνο που πρόσεξε ήταν η ταυτότητα του Καπρίς, όπως λεγόταν το σκυλάκι. Αμέσως, χιλιάδες σκέψεις πέρασαν από το μυαλό του και με γουρλωμένα μάτια γύρισε προς τις νεράιδες να τους δείξει τον θησαυρό που μόλις είχε ανακαλύψει πάνω στο τραπέζι. Δεν πρόλαβε να πει λέξη και ξάφνου αντίκρισε τον νέο του φίλο. Δάκρυα χαράς και αγάπης άρχισαν να κυλάνε από τα μάτια του, που δεν έφυγαν λεπτό από το προσωπάκι την υπόλοιπη μέρα. Ο μικρός ζούσε ένα όνειρο.
Ο Καπρίς όλο περιέργεια, αλλά και λίγο δισταγμό, έστρεψε τη μουσούδα του προς τον μικρό ήρωά , μη μπορώντας να καταλάβει ποιο είναι αυτό το παιδί. Ο Γιώργος με ήρεμες κινήσεις χάρισε άπλετα χάδια στον νέο του φίλο και σύντομα, οι δυο τους ήταν πλέον αχώριστοι. Μία νέα παντοτινή φιλία, μόλις είχε αρχίσει.
