Ωραιόκαστρο: Παραβατικότητα ανηλίκων – Ένα θέμα κοινωνικό και όχι αστυνομικό
Η παραβατικότητα ανηλίκων εξαπλώνεται σαν μάστιγα την εποχή του 2023.
Και φυσικά όχι μόνο στο Ωραιόκαστρο.
Με αφορμή όμως τα συχνά περιστατικά που σημειώνονται και τις προσαγωγές που γίνονται προς συμμόρφωση και έλεγχο των ανηλίκων, το oraiokastro24.gr επικοινώνησε με το σημερινό διοικητή του Αστυνομικού Τμήματος Ωραιοκάστρου, κύριο Μιχάλη Βαηνά, ζητώντας την οπτική του απο την θέση που βρίσκεται.
“Το πρόβλημα είναι κοινωνικό κυρία Γεωργιάδου και όχι αστυνομικό δεν μπορούν οι αστυνομικοί να είναι ταυτόχρονα παιδαγωγοί διαμεσολαβητές οικογενειακές καταστάσεις φιλόζωοι και ότι άλλο περιστατικό διαφωνίας προκύπτει και οφείλει να λύσει ένας αστυνομικός” τόνισε.
Ο κύριος διοικητής μας εξέφρασε την προσωπική του εμπειρία όντας κάποτε γονέας ανήλικων παιδιών και δη στην εφηβεία. Στην περιοχή την οποία έμενε τότε δημιούργησε αθλητικούς συλλόγους με σκοπό τα παιδιά να στρέψουν το βλέμμα τους και την ενέργειά τους στον αθλητισμό και όχι σε παραβατικές συμπεριφορές.
“Τέτοιου είδους προβλήματα δεν θα προκύπταν ποτέ αν υπήρχε κοινωνική μέριμνα, αν για παράδειγμα στα σχόλια υπήρχαν συχνά ημερίδες κοινωνικών λειτουργών και τα παιδιά μεγάλωναν με τη γαλουχήσει για το σεβασμό προς το διπλανό τους, για το σεβασμό στα ζώα, σεβασμός στη δημόσια περιουσία κτλ. Γνωρίζετε καλά τη συχνότητα των περιστατικών στο Ωραιόκαστρο λόγω της ιδιότητας σας βλέπετε όμως και εσείς ότι η αστυνομική παρέμβαση δεν είναι η λύση στο πρόβλημα. Ένα πρόβλημα που μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στο να θρηνήσουμε θύματα.
Πρέπει η κοινωνία, η οικογένεια, να ενσκήψει περισσότερο στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών από πολύ μικρή ηλικία ούτως ώστε φτάνοντας στην εφηβεία να τους δίνει την ευκαιρία να εκτονώνονται σε δράσεις που θα επιφέρουν μόνο θετικό αποτέλεσμα για τα ίδια τα παιδιά αλλά και για το κοινωνικό σύνολο. Όπως σας ανέφερα το παράδειγμα με το αθλητικό σύλλογο που είχα δημιουργήσει εγώ και μία ομάδα γονέων την τότε εποχή που τα παιδιά μου ήταν μικρά, από εκείνο τον αθλητικό σύλλογο βγήκανε πρωταθλητές, πέρασαν παιδιά στο πανεπιστήμιο, διέπρεψαν στο χώρο. Στήσαμε ένα σύλλογο από τον οποίο η οικονομική συνδρομή μας ήταν μόνο τα λειτουργικά του έξοδα, δεν υπήρχε μηνιαία συνδρομή δεν υπήρχε οικονομικό όφελος για κανέναν μας. Κλείνοντας θα σας πω το ίδιο, το πρόβλημα με την ανομία και την παραβατικότητα των νέων δεν είναι αστυνομικό. Είναι κοινωνικό και θα πρέπει να δοθεί βαθύτερη και σοβαρότερη προσοχή επίλυσης.”
