Εθελοντής-Διασώστης: Δεν είμαι αυτό που μου συνέβη. Είμαι αυτό που επέλεξα εγώ να γίνω.
Ο Σταύρος Δρακόπουλος είναι Έφορος -Αρχηγός της Ομάδα Πολιτικής Προστασίας Προσκόπων Θεσσαλονίκης και με το παρακάτω κείμενο μας διδάσκει τι θα πει εθελοντής διασώστης.
Μέσα από το φωτογραφικό υλικό μας δείχνει ποια είναι η δράση των εθελοντών.
Μέσα από αυτό το κείμενο δε θα μπορούσε να βγει τίποτα λιγότερο από ένα βαθύ ευχαριστώ προς όλους τους εθελοντές, που χρήζουν τον σεβασμό και την στήριξή μας!
Δεν είμαι αυτό που μου συνέβη. Είμαι αυτό που επέλεξα εγώ να γίνω.
Σε μια κρίση, η πιο τολμηρή επιλογή είναι συχνά η πιο ασφαλής.
Το πιθανότερο τελικά ….είναι η αγάπη σου προς τον συνάνθρωπο απλά δεν ήξερες πόσο πολύτιμη θα είναι η παρουσία σου στο πεδίο της καταστροφής. Μια ειδικότητα επίκαιρη όσο ποτέ άλλοτε σε παγκόσμιο πλέον επίπεδο.
Ζω διαρκώς με εκείνες τις θλιβερές αναμνήσεις ……μέσα στην αγωνία για την καταστροφή του πλανήτη μας, τις συνέπειες της και την διαχείριση της κρίσης το ξημέρωμα της επόμενης ημέρας.
Δεν μπορώ να ξεχάσω τα κατεστραμμένα ολοσχερώς σπίτια και τους κατοίκους που επισκέφθηκα προσπαθώντας να βοηθήσω μαζί με ομάδες εθελοντών παιδιών με μαντήλες ….. παιδιών της κοινωνίας μας….. μαζι με τα μέλη της Εθελοντικής Ομάδας Πολιτικής Προστασίας Προσκόπων Θεσσαλονίκης . Τις υπέρμετρες προσπάθειες, των Εθελοντών παιδιών Προσκόπων που ξεχύθηκαν στους δρόμους χωμένοι μέσα στις λάσπες προκειμένου να καθαρίσουν σπίτια που είχαν πλημμυρίσει και υποστεί βλάβες και να σταθούν αρωγοί.
Πόσο σημαντική η πρόληψη μιας κρίσης, η έγκαιρη γνώση και η ορθή εκπαίδευση για όσο το δυνατόν λιγότερες απώλειες. Τα γεγονότα που συμβαίνουν στην καθημερινότητα μας χαράζονται ανεξίτηλα στο μυαλό όλων εμάς που εμπλεκόμαστε στην καταστροφή και έμμεσα βιώνουμε την τραγωδία από κοντά. Μια μεγάλη φυσική καταστροφή έχει αντίκτυπο σε όλα τα μέλη της κοινότητας που πλήττει…. προκαλώντας ψυχικό τραύμα διαφορετικής έντασης στο κάθε άτομο.
Τα συναισθήματα μας είναι για τον καθέναν μας ο τρόπος που λειτουργούμε στην ζωή. Αυτά μας κατευθύνουν είτε τα παραδεχόμαστε, είτε όχι. Είτε όμως τα αναγνωρίζουμε, είτε όχι αυτά τα συναισθήματα υπάρχουν και μας οδηγούν στο να πράττουμε, στο να σκεφτόμαστε και στο να συμπεριφερόμαστε.
Οι πληγέντες χρήζουν άμεσης ψυχοκοινωνικής υποστήριξης σε πολλαπλά επίπεδα.
Είμαστε λοιπόν κι εμείς εδώ σε αυτή την κόκκινη γραμμή που βιώσαμε και βιώνουμε καθημερινά τον κίνδυνο αλλά και που λόγω της θέσης και της εμπειρίας μας ίσως έχουμε μια σχετική ψυχική ανθεκτικότητα. Παντού λοιπόν Εθελοντές Διασώστες για να σώσουν εσένα, την οικογένεια, τους συμπολίτες σου, το κατοικίδιο και την περιουσία σου !
Σεβασμός λοιπόν σε όσους καθημερινά επιχειρούν και θα συνεχίσουν να κινδυνεύουν για σένα .
Σεβασμός στα παιδιά με τις μαντήλες, που αφήνουν τον καναπέ την καφετέρια ,και διαθέτουν τον χρόνο τους για να βοηθήσουν τον συνάνθρωπο .
Δεν υπάρχει μεγαλύτερος πόνος στην ψυχή ενός ανθρώπου, ενός νοικοκύρη από το να ξεσπιτώνεται. Το νοικοκυριό μιας ολάκερης ζωής, μέσα στις λάσπες, στο δρόμο. Και τα δάκρια, στέρεψαν πια. Μαθημένοι στα δύσκολα, σκληροί άνθρωποι του μόχθου, ολάκερη η ζωή τους ζυμωμένη με τη γη, το χώμα. Ήταν όμως τέτοια η καταστροφή που λύγισαν κι αυτοί.
Εμείς οι Πρόσκοποι θα είμαστε δίπλα σας …….
Σταύρος Α Δρακοπουλος.
Έφορος -Αρχηγός .
Ομάδα Πολιτικής Προστασίας Προσκόπων Θεσσαλονίκης.
