Ο εγωισμός επιδιώκει τη μοναξιά για να ξεφύγει την υποταγή

Ο εγωισμός επιδιώκει τη μοναξιά για να ξεφύγει την υποταγή

Η μεγαλύτερη απόσταση που χωρίζει τους ανθρώπους δεν είναι τα φυσικά όρια του χώρου, αλλά ο εγωισμός μας.

Έχουμε ένα χαρακτηριστικό οι άνθρωποι, που τις πλείστες φορές γίνεται καταστροφικό για τις σχέσεις που προσπαθούμε να δημιουργήσουμε αλλά και για τους ίδιους μας τους εαυτούς.

Είμαστε εγωιστές. Περήφανοι μέχρι το κόκαλο μερικοί, πεισματάρηδες, τόσο που αρνούμαστε να παραδεχτούμε τα λάθη μας όσο μικρά και μεγάλα κι αν είναι και όσο άδικο κι αν έχουμε.

Φοβόμαστε μήπως μας περιγελάσουν, μήπως φανούμε αδύναμοι και χάσουμε την υπόσταση που νομίζουμε πως έχουμε. Δεν κατανοούμε πως το να παραδεχτούμε τα λάθη είναι κι αυτό μέρος της ωριμότητας μας και της συνειδητοποιημένης μας ύπαρξης.

«Ο εγωισμός επιδιώκει τη μοναξιά για να ξεφύγει την υποταγή» | Ανρί Λακορντέρ

Θυσιάζουμε τα καλά της ζωής μας στο βωμό της περηφάνιας μας. Πληγώνεται ο εγωισμός μας από το παραμικρό και αντί να το συζητήσουμε, να το δούμε πιο σφαιρικά, να κατανοήσουμε τι συνέβη, να το λύσουμε, προτιμάμε να απομακρυνθούμε κρατώντας μούτρα σαν μικρά παιδιά. Με τη διαφορά όμως, πως στις μικρές μας ηλικίες, τα παιδιάστικα καμώματά μας κρατούσαν λίγες ώρες το πολύ.

Έχουμε το κακό εμείς οι άνθρωποι να μην υποχωρούμε και να περιμένουμε πάντα ο άλλος να κάνει το πρώτο βήμα. Δε θέλουμε να παρακαλάμε, αλλά κατ’ έναν παράδοξο τρόπο αναμένουμε πως οι άλλοι θα το κάνουν.

 

Η μεγαλύτερη απόσταση που χωρίζει τους ανθρώπους τελικά δεν είναι τα φυσικά όρια του χώρου, αλλά ο – συχνά – ανεξήγητος – εγωισμός μας. Το μεγαλύτερο μας σφάλμα είναι αυτό. Και δεν απαλλαγόμαστε εύκολα από αυτό. Αντιθέτως χάνουμε φιλίες, έρωτες, σχέσεις και όμορφες στιγμές γιατί απλά δεν μπορούμε να παραμερίσουμε τις παρωπίδες που αυτό το αναπόσπαστο κομμάτι του χαρακτήρα μας μας βάζει.

 

Και είναι κρίμα. Γιατί αφήνουμε το χρόνο να ξεγλιστράει καθώς παραμένουμε πεισμωμένοι και αμείλικτοι στη στάση μας, ενώ θα μπορούσαμε να είμαστε τόσο καλύτερα και ψυχικά ήρεμοι αν απλά κάναμε ένα βήμα πίσω, όχι από αδυναμία, αλλά από σοφία, πως μερικές φορές πρέπει να υποχωρείς για το συμφέρον όλων.

«Το μόνο πράγμα για το οποίο μπορεί να είναι κανείς ένοχος, είναι το να έχει υποχωρήσει ως προς την επιθυμία του» | Ζακ Λακάν

Κι ο μόνος τρόπος να γίνει αυτό είναι να ξεπεράσουμε τους τυφλούς μας εγωισμούς. Αυτούς που κάνουν την μεγαλύτερη ζημιά.

Δεν θα ζούσαμε με τόσα απωθημένα αν είχαμε λίγο λιγότερο εγωισμό και περισσότερο θάρρος να λέμε αυτά που πραγματικά θέλουμε και αισθανόμαστε.

Εναλλακτική Δράση
vendo

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.