Ο αγιασμός των υδάτων στο Ωραιόκαστρο έχει γίνει γνωστός στο πανελλήνιο έπειτα από την αστοχία του Πάτερ Νικόλαου να ρίξει το Σταυρό στην πισίνα..!
Στην κοινωνία του Ωραιοκάστρου όμως συνεχίζονται οι συζητήσεις ακόμη και σήμερα γύρω από αυτό το θέμα με αντιφατικές τοποθετήσεις.
Πολλοί επαινούν τον Πάτερ για το χιουμοριστικό τρόπο που διαχειρίστηκε την κατάσταση, άλλοι πάλι θα προτιμούσαν μια πιο χαμηλών τόνων συμπεριφορά δίνοντας δηλαδή το Σταυρό στον Πάτερ Γεώργιο να συνεχίσει τον καθαγιασμό.
Απόλυτα εκνευρισμένοι δηλώνουν μερικοί απο τα γέλια που έβαλαν οι επίσημοι,αντί να στεναχωρηθούν για το ιερό σύμβολο της πίστεως που έπεσε στο έδαφος.
Κάποιοι άλλοι πάλι, πόντιοι και μη, ένιωσαν θιγμένοι ως προς την ¨αφιέρωση¨ του ιερέα στην Ένωση Ποντίων Ωραιοκάστρου, δικαιολογώντας την αστοχία του είχε πει ότι αυτή η τελετή είναι αφιερωμένη στην Ένωση Ποντίων Ωραιοκάστρου και ότι αυτό που έκανε ήταν ποντικό ανέκδοτο να έχει να το λέει ο κόσμος.
Άλλοι πάλι στο άκουσμα αυτό δεν είχαν κανένα πρόβλημα. Η ίδια η ΕΠΩΦ δεν θέλησε να κάνει καμία τοποθέτηση.
Ο διχασμός όμως δεν έμεινε μόνο ως προς την αστοχία του Πάτερ.
Αρκετοί ήταν αυτοί που δυσανασχέτησαν στην απόφαση του δήμου να γεμίσει την πισίνα μόνο για την τελετή αυτή, βάση των οικονομικών καταστάσεων που επικρατούν στο δήμο. Μια ιδέα που ακούστηκε ήταν για γίνει ο καθαγιασμός στη λίμνη του Ωραιοκάστρου.
Με την ευκαιρια αυτή και γνωστή θα γινόταν η τοποθεσία,η οποία είναι άγνωστη προς μερικούς κατοίκους και θα ταίριαζε απόλυτα με τη φύση του τόπου και ανέξοδη θα ήταν,δηλώνουν χαρακτηριστικά.
Σύγκριναν μάλιστα ότι πριν λίγους μήνες ψήφισαν την αύξηση των δημοτικών τελών για την δημιουργία σχολείων διότι η ανάγκη σχολικών κτιρίων είναι μεγάλη αλλά τα οικονομικά του δήμου για την κάλυψη αυτής της ανάγκης αδύνατη.
Η αντίθετη άποψη ήταν ότι η Ελλάδα και η ορθοδοξία τιμούν και αγωνίζονται για τα ήθη, τα έθιμα και τις αξίες με σκοπό να μη χαθούν ποτέ και αυτός ο αγώνας δε θα σταματήσει λόγω οικονομικής κρίσης.
Όλα τα παραπάνω και πολλά ακόμη διαβάζονται στο διαδίκτυο και ακούγονται σε συζητήσεις.
Το μόνο σίγουρο είναι πως το αίσθημα του σεβασμό,της ευλάβειας και της συγκίνησης δεν ήταν αυτό που κυρίευσε την κοινωνία του Ωραιοκάστρου σε αυτόν τον εορτασμό των Θεοφανίων.
